خاطرات شنیداری شهرِ بی‌حافظه

تعلق خاطر به شهر و خیابان‌های آن در کارنامه‌ی کاری‌اش بسیار پررنگ است. آنهایی که او رو می‌شناسند و کارهایش را دنبال می‌کنند به خاطر دارند که در گذشته هم نامش به واسطه‌ی اجراهایی باکیفیت در محیط‌های شهری بر سر زبان‌ها افتاد. آسو کهزادی حالا اولین آلبوم شخصی‌اش را منتشر…

ادامه

او صمیمیتِ نامِ کوچک بود

می‌گویم کاشکی اداره ثبت احوال می‌شد حقیقتاً احوالات آدمی را ثبت کند. البته نه هر آدمی، آدمهای خوش‌احوال. که احوالاتشان به‌راستی موجب ارتقای حال دنیا می‌شود. تو گویی که خود، مامورِ «حوّل حالنا» باشند. آنهایی که حضورشان جادو می‌کند. به طرفه‌العینی حول حالنا می‌کنند. خوش‌احوالت می‌سازند. کاشکی ثبت احوال «این…

ادامه

گریه‌ی خوب

نغمه‌ی سوزناکی که در سوگواری نواخته می‌شود، موسیقی اندوهناکی که همراه با شعرهایی غم‌انگیز از جدایی، حرمان، رنج و میرایی در گوش می‌پیچد، چه لذتی دارد؟ آیا ما از شنیدن این شکل از موسیقی اندوهی حقیقی را احساس می‌کنیم، یا اینکه برعکس، چنین نغمه‌هایی را لذت‌بخش می‌یابیم؟ دیوید هیورن، استاد…

ادامه

مرگ جهانی، موسیقی غیر جهانی

نقل قولی منسوب به بتهوون وجود دارد که می‌گوید: «آنجا که سخن از گفتن باز‌می‌ماند، موسیقی آغاز می‌شود.» بسیاری معتقدند موسیقی زبانی جهانی است و انسان‌هایی که از زمان برج بابل از هم‌صحبتی با یکدیگر محروم شده‌اند می‌توانند از طریق موسیقی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و موسیقی پل ارتباطی…

ادامه