ضریب نفوذ سینما در جامعه‌ی ایران در سال‌های بعد از انقلاب چگونه بوده است؟ ما ایرانی‌ها در این چهار دهه چقدر سینمایی را که برایمان تدارک دیده شد دوست داشتیم و چقدر در چرخه اقتصادی سینما سهیم بودیم؟
در سومین شماره از پادکست‌های «بعد از ۵۶»، که بعد از انتشار هر شماره از نشریه شبکه آفتاب و بر اساس محتوای مجله تولید میشود به این سوال‌ها پاسخ داده‌ایم.
سینمای ایران سال‌های اوج خود را در این چهار دهه در دهه‌ی ۶۰ تجربه کرد. سال ۱۳۶۹ نقطه‌ی اوج سینمای ایران در برقراری ارتباط با مخاطب محسوب میشود اما بلافاصله با گسترش استفاده از دستگاه‌های ویدئوی خانگی از همان سال ۱۳۷۰ روند نزولی سینمای ایران آغاز شد. آمار‌ها حکایت از این دارند که در سال ۱۳۹۲ سینمای ایران به بحرانی‌ترین نقطه ارتباطی خود با جامعه رسید.
روایتی داشته‌ایم از کارنامه‌ی سینمایی و مدیریتی محمد‌علی نجفی. او اولین مدیر سینمایی کشور در سال‌های بعد از انقلاب به حساب می‌آید. او که از شاگردان دکتر علی شریعتی در حسینه ارشاد بود، اولین نیروی انقلابی–مذهبی به حساب می‌آید که دست به کار فیلمسازی زد. فیلم هشت میلیمتری زیرزمینی ساخت، یکی از برپا کنندگان شرکت آیت فیلم در سال‌های قبل از انقلاب بود و فیلم «جُنگ اطهر» را در آن شرکت کارگردانی کرد. او فروردین ۱۳۵۸ کار مدیریتی خود را آغاز کرد و مرداد ۱۳۵۹ از سمت خود استعفا داد.
همچنین در این پادکست روایتی داشته‌ایم از چگونگی ساخته شدن فیلم «عقاب‌ها» و زندگی خالقش «ساموئل خاچیکیان». «عقاب‌ها» پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران در سال‌های بعد از انقلاب به حساب می‌آید. فیلمی که از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۸۵ در برنامه‌ی اکران سینما‌ها حضور داشت و ۱۰ میلیون و ۱۸۰ هزار بلیت برای آن فروخته شد.
سردبیر مجله و پادکست مازیار حبیبی‌نیا و جانشین سردبیر امیرحسین رسائل است. نویسندگی این شماره‌ی پادکست را مهدی میرمحمدی انجام داده و تدوین آن را نسرین حسینی بر عهده داشته است. موسیقی تیتراژ «بعد از ۵۶» کاری از حسام گرشاسبی است و هویت بصری آن کاری از آتلیه شبکه آفتاب.
پادکست «بعد از ۵۶» را از طریق لینک‌های زیر بشنوید:
کست باکس
اپل پادکست
گوگل پادکست
اسپاتیفای
